Indeks naszych największych spółek od kilku tygodni charakteryzuje się sporą siłą względem wskaźnika rynków wschodzących. Od dołka z końca czerwca zyskał już ponad 10 proc., zaliczając jedynie jedną niegroźną korektę, będącą reakcją na kryzys w Turcji. Po raz trzeci szykuje się do sforsowania poziomu oporu, znajdującego się w okolicy 2330 punktów. Szanse na jego pokonanie zwiększyły się po gołębio zinterpretowanym wystąpieniu szefa Fed w Jackson Hole. Jeśli będące jego wynikiem osłabienie dolara okaże się nieco bardziej trwałą tendencją, można liczyć na poprawę nastawienia globalnego kapitału do emerging markets, a tym samym i do naszego parkietu. Wyjście WIG20 powyżej wspomnianego poziomu poprawiłoby zdecydowanie widoki na kontynuację dotychczasowej dobrej passy. To zaś mogłoby także ożywić zainteresowanie akcjami małych i średnich spółek, który indeksy na razie nie kwapią się do odważniejszego ruchu w górę. Pozytywny impuls mógłby jednak szybko zmienić ten stan rzeczy, tym bardziej gdyby pojawiły pozytywne niespodzianki w raportach spółek. Pierwsze sygnały poprawy już miały miejsce i spotykały się z żywiołową reakcją inwestorów. Gdyby ta tendencja utrzymała się, zarówno mWIG40, jak i sWIG80 miałyby szansę na wygenerowanie bardziej zdecydowanych symptomów przełamania trwającej od kilku miesięcy słabości.