Jeszcze do niedawna, na rynkach finansowych rosło „wszystko”. Jednocześnie w górę szły ceny złota i obligacji skarbowych, a także indeksy giełdowe. Jedynie na rynku surowcowym nie było widać entuzjazmu. Ta niemal powszechna „szczęśliwość” brała się głównie z nadziei na pokonanie koronawirusa oraz zalewu pieniędzy, pochodzących zarówno z rządowych programów stymulacyjnych, jak i z działań banków centralnych. Jak wspominaliśmy wcześniej, utrzymywanie się stanu polegającego na wzroście cen niemal wszystkich aktywów, na dłuższą metę nie jest możliwe. Wszystko wskazuje na to, że mamy d czynienia z początkiem procesu różnicowania się sytuacji w poszczególnych segmentach rynku finansowego, czyli normalizacji. Na pierwszy ogień poszły notowania złota, które od rekordu z pierwszych dni sierpnia zniżkują już o ponad 7 proc. Długoterminowy trend wzrostowy wciąż wydaje się niezagrożony, ale korekta jest już pokaźna, a bliskość poziomu technicznego wsparcia może wzmagać nerwowość. Na drugi ogień poszedł rynek długu. Ceny amerykańskich dziesięcioletnich obligacji skarbowych także od pierwszych dni sierpnia spadały, doprowadzające do wzrostu rentowności z okolic 0,5 proc. do ponad 0,7 proc. Nadal mocno trzyma się rynek akcji, szczególnie w przypadku Wall Street. Do bijącego systematycznie rekordy wszechczasów, w ostatnich dniach dołączył S&P500, czyli indeks szerokiego rynku. Do tych przetasowań należy dodać wpływ umacniającego się dolara. Te zmiany powodują, że w ciągu najbliższych tygodni należy spodziewać się mocniejszych przetasowań na rynkach raz ukształtowania się nowych, być może trwałych tendencji. Na to, że proces ten może przebiegać w warunkach podwyższonej zmienności, wskazuje fakt, że w nieodległej perspektywie będziemy mieś do czynienia z nieprzewidywalnym wciąż rozwojem sytuacji pandemicznej, która zdaje się zmierzać w niezbyt korzystnym kierunku, ale także z rosnącym napięciem związanym ze zbliżaniem się wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych.