W tym roku warszawski parkiet nie zachwyca siłą, szczególnie jeśli chodzi o segment największych firm. To jednak może być dobrym prognostykiem na przyszłość, często bywa bowiem tak, że nasz rynek potrafi szybko odrabiać straty względem otoczenia. W ciągu nieco ponad dwóch miesięcy WIG20 zyskuje niecałe 3,5 proc., podczas gdy MSCI Emerging Markets rośnie o 2,5 proc. a WIG20 przeliczony na dolary prawie mu dorównuje. Do rzadkości nie należy jednak korelacja naszego indeksu z niemieckim DAX-em, a ten idzie w górę aż o 12 proc., jest więc co nadrabiać, tym bardziej, że jastrzębie nastawienie Europejskiego Banku Centralnego frankfurckiemu rynkowi akcji nie pomoże, zaś nasza RPP stanowiska już nie zaostrza. Trzeba też zwrócić uwagę na dwa zjawiska. Pierwsze to względna odporność WIG20 na niekorzystne dla polskich banków opinia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejski w kwestii kredytów frankowych oraz powracającą koncepcję opodatkowania nadmiernych zysków części dużych firm. Druga obserwacja to znacznie lepsza kondycja indeksu szerokiego rynku, rosnącego o prawie 6 proc., mWIG40 zyskuje prawie 10,5 proc., a sWIG80 aż o 14,5 proc., co wskazuje na siłę tych segmentów warszawskiego parkietu i jest zbieżne z zachowaniem indeksów małych i średnich firm niemieckich. Rozwój sytuacji będzie też zależeć od kondycji naszej waluty. W tym zaś zakresie na razie nie widać zagrożeń osłabieniem złotego, także ze strony łagodzenia naszej polityki monetarnej. Wtorkowe wystąpienie szefa Fed przed Kongresem popsuły co prawda nastroje na Wall Street oraz doprowadziło do umocnienia się dolara, ale najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest większa determinacja EBC w walce z inflacją, niż w przypadku amerykańskiej rezerwy federalnej, co raczej nie będzie działać na korzyść dolara.