Jeśli rezerwa federalna chce choć trochę „znormalizować” swoją politykę pieniężną i jednocześnie stworzyć sobie pole do działania, gdy nadejdą gorsze czasy dla amerykańskiej gospodarki, powinna w najbliższym czasie działać energicznie. Oznacza to wysokie prawdopodobieństwo kolejnej podwyżki stóp procentowych we wrześniu. Na razie warunki są sprzyjające. Co prawda recesja, a co najmniej stagflacja jest bazowym scenariuszem, ale póki co, sytuacja n rynku pracy jest bardzo dobra, co pokazują niedawno opublikowane dane dotyczące nowych miejsc pracy oraz stopy bezrobocia i dynamiki wynagrodzeń. Na pobudzanie słabnącej koniunktury przyjdzie czas pewnie pod koniec roku, gdy sytuacja zacznie się pogarszać. Fed nie ma też specjalnego powodu do przejmowania się zachowanie tynków finansowych. Wall Street jest po okresie poważniejszych spadków, a sektor technologicznych znajduje się w fazie bessy, ale ostatnie tygodnie przynoszą znaczącą korektę tej tendencji. Nie ma więc potrzeby rozpoczynać akcji ratunkowej. Rosną też ceny amerykańskich obligacji skarbowych, co z jednej strony może świadczyć o zbliżaniu się osłabienie w gospodarce, które zresztą już od dwóch kwartałów jest widoczne, ale z drugiej strony obniża koszt finansowania zarówno budżetu, jak i firm. Dopóki wyniki finansowe spółek nie ulegają znaczącemu pogorszeniu, pogłębienia bessy nie ma co się obawiać.

Na warszawskim parkiecie można mówić o wakacyjnym marazmie, wpływie sytuacji na rynkach wschodzących oraz oczekiwaniu na rozwój sytuacji na świecie. Wciąż istniej również spore ryzyko regulacyjne, dotyczące już nie tylko sektora bankowego, ale mające szerszy zasięg, związany z planowanymi zmianami dotyczącymi ograniczenia „nadmiarowych” zysków firm. Prawdopodobnie dotknie ona w największym stopniu firm paliwowych i energetycznych, a więc najmocniej ucierpieć może WIG20. W mniejszej skali może to dotknąć segmentu średnich firm, a obserwacja sytuacji w ostatnich tygodnia pokazuje, że na najmniejsze ryzyko narażone są najmniejsze spółki, których indeks dość śmiało idzie w górę, choć może być to też efekt niskiej płynności. Jeśli chodzi o naszą politykę pieniężną, to powinniśmy spodziewać się rychłego zakończenia lub co najmniej wyhamowania cyklu podwyżek stóp procentowych. Z jednej strony powinno to sprzyjać rynkowi akcji, ale pośrednio, poprzez osłabienie złotego, może działać też negatywnie na sektor blue chips.