Choć oba główne banki centralne świata w ostatnich dniach podwyższyły stopy procentowe w tej samej skali, o 0,5 punktu procentowego, to jednak interpretacja ich decyzji jest zróżnicowana. W przypadku amerykańskiej rezerwy federalnej oznacza to lekkie złagodzenie nastawienia, zaś szefowa EBC zapowiedziała zdecydowane kontynuowanie zaostrzania polityki monetarnej. Jednocześnie w obu przypadkach umocniły się obawy przed recesją. Trudno się więc dziwić, że reakcja rynków finansowych była dość dynamiczna. Informacja o mniejszej dynamice inflacji w Stanach Zjednoczonych początkowo wprawiła inwestorów w stan małej euforii, która jednak szybko została stłumiona. W czwartek S&P500 zniżkował już o 2,5 proc. i w sumie mamy drugi tydzień solidnej przeceny na Wall Street. Z bardzo podobną sytuacją mieliśmy do czynienia w przypadku giełdy we Frankfurcie. Jej główny indeks do piątkowego poranka szedł w dół o prawie 3,5 proc., choć jeszcze we wtorek przejściowo mocno zwyżkował. Wszystko to dzieje się w zwyczajowo korzystnym dla posiadaczy akcji okresie przedświątecznym, co dodatkowo świadczy o tym, że inwestorzy są w złych nastrojach i zmniejsza szanse na udaną końcówkę roku, która i tak nie byłaby w stanie w znaczący sposób poprawić fatalnego bilansu ostatnich dwunastu miesięcy. Teraz uwaga graczy i ich nadzieje powinny koncentrować się na przyszłości. Z jednej strony można liczyć na to, że 2023 r. będzie lepszy, a przynajmniej nie tak zły, jak mijający. Jednak z drugiej strony perspektywa recesji lub w najlepszym razie stagnacji w gospodarce, studzi optymizm. Warszawskie indeksy szły w ostatnich dniach śladem głównych parkietów, ale skala przeceny była zdecydowanie mniejsza. Próba przekroczenia przez WIG20 poziomu 1800 punktów wskazuje z kolei, że potencjał do wzrostu istnieje i przy bardziej sprzyjających warunkach w otoczeniu może się zmaterializować.