Rozpoczęty na przełomie października i listopada ubiegłego roku rajd na rynku obligacji skarbowych trwa w najlepsze, odzwierciedlając obawy o spowolnienie w globalnej gospodarce oraz woltę w polityce pieniężnej Fed, zmierzającą w kierunku łagodzenia warunków monetarnych. Rentowność amerykańskich dziesięcioletnich obligacji skarbowych obniżyła się od tego czasu do końca marca z niemal 3,24 do 2,38 proc. Fakt, że kwiecień przynosi odreagowanie tego ruchu i wzrost rentowności w okolice 2,6 proc. raczej niewiele w kwestii wspomnianej tendencji zmienia, tym bardziej, że zaczyna się mówić o możliwej obniżce stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. By do tego doszło, „potrzebne” by oczywiście były dalsze sygnały słabnięcia koniunktury. Gdyby faktycznie się pojawiły, prawdopodobnie tendencje na rynkach akcji i obligacji ponownie podążyłyby w przeciwnych kierunkach, a przynajmniej mogłoby dojść do korekt. Trzeba bowiem przypomnieć, że o ile pierwsza faza wzrostu cen obligacji z ubiegłego roku mocno wystraszyła inwestorów z Wall Street, to od początku roku drożeją zarówno obligacje, jak i akcje, a amerykańskie indeksy zbliżają się do historycznych rekordów. Jeśli mowa o korektach, to zdecydowanie bardziej można by się tego typu zjawiska spodziewać na rynku akcji. Warto mieć to ostrzeżenie na uwadze i to nie tylko w horyzoncie krótkoterminowym, ale także dłuższym. Trzeba też jednak pamiętać, że na rynkach nic nie jest takie proste, jak się wydaje i nie idą one według poczynionych założeń „jak po sznurku”. Zarysowany scenariusz może mieć bardziej złożony przebieg, gdyby okazało się, że słuszne są prognozy zakładające przejściową poprawę koniunktury gospodarczej w drugiej połowie roku. Tego typu sygnał mógłby przedłużyć hossę na rynkach akcji, osłabiając nieco analogiczną tendencję w przypadku obligacji. Warto te możliwości uwzględniać przy rekonstrukcji inwestycyjnego portfela, a silne wahania indeksów na nowojorskim parkiecie z ostatnich miesięcy sugerują, by nie ulegać przy tym nadmiernym emocjom.